मी आणि माझं बेड? – कॉर्पोरेट धावपळीपासून वीकेंडची सुटका
- Rishikesh Kohale
- Mar 15
- 2 min read
शुक्रवार रात्र. शेवटचा ईमेल पाठवला आहे, अखेरचा झूम कॉल संपला आहे, आणि माझ्या लॅपटॉपचा स्क्रीन काळोख पडतो. मी तो समाधानाने बंद करतो.
माझ्या शरीराचा प्रत्येक स्नायू थकलाय, पण मनात एकच विचार – "मी आणि माझं बेड?" (हे बेड खरंच माझं आहे का?)
आठवडाभराच्या गडबडीत आपण किती वेळा स्वतःच्या बेडवर शांत झोपलोय? कधी झोपलोत तेच लक्षात नाही. आणि आता, पुढचे ४८ तास तरी मोकळे आहेत – खरंच?
कॉर्पोरेट आठवडा: एका युद्धासारखा!
सोमवार ते शुक्रवार म्हणजे एका रणांगणासारखं असतं. सकाळी अलार्म ओरडतो, डोळे उघडायच्या आधीच ऑफिसच्या ईमेल्स डोळ्यासमोर झळकू लागतात, आणि मग कामाचा महापूर – मीटिंग्स, टार्गेट्स, क्लायंट्स, आणि अधूनमधून ‘कॅज्युअल’ टीम चॅट्स, जे खरं तर अजून एका मिटिंगसारखेच असतात.
"वर्क-लाईफ बॅलन्स" ही संकल्पना केवळ गूगलवरच वाचायला मिळते. कारण प्रत्यक्षात हे 'बॅलन्स' टिकवणं म्हणजे दोरीवरून चालण्यासारखं आहे. आणि मग शुक्रवार संध्याकाळी आपण मोकळे होतो, पण नुसतेच – मनानं अजूनही ऑफिसमध्येच!
शनिवार: स्वातंत्र्याची गोड भूल
शनिवार सकाळ! गजर न लावता उठायचं सुख म्हणजे एक वेगळीच अनुभूती. उन्हाची कोवळी किरणं खिडकीतून आत येतात, आणि पहिल्यांदाच आठवडाभरानंतर मी शांतपणे श्वास घेतो.
पण मग डोक्यात आवाज येतो – "आज काय करायचं?"
प्लान मोठे असतात. ट्रेकिंगला जावं का? नवीन सिनेमा पाहावा? की जुने मित्र भेटूया? पण त्याआधी, 'फक्त ५ मिनिटं' फोन स्क्रोल करतो. आणि बघता बघता तास निघून जातो.
मग ऑफिसच्या ग्रुपवर एखादा अनपेक्षित मेसेज – "हे काम सोमवारी होईल ना?"
मी ते वाचून दुर्लक्ष करतो, पण मन मात्र तिथेच अडकून पडतं. तरीही, दुपारपर्यंत स्वतःला पटवून देतो – वीकेंड म्हणजे वीकेंड!
रविवार: आनंदाचा शेवटचा दिवस
रविवार म्हणजे वीकेंडचा राजा. ब्रंच, शॉपिंग, बाहेर फेरफटका – सगळं काही प्लॅन केलं जातं. पण काही न काही गडबड होतेच. आणि मग संध्याकाळी, सूर्य मावळायला लागला की एक वेगळाच तणाव जाणवायला लागतो – Monday Blues!
"उद्याची मीटिंग आठवली का?", "ते रिपोर्ट अपडेट करायचं राहिलं नाही का?", "आता पुन्हा पाच दिवस मरमर!"
दोन दिवसांपूर्वी जे स्वातंत्र्य वाटत होतं, त्याचं रूपांतर आता परत एकदा दडपणात झालेलं असतं. आणि मग, रात्री झोपताना मी पुन्हा म्हणतो – "मी आणि माझं बेड?"
हा वर्तुळ कधी थांबेल?
वीकेंड म्हणजे खरंतर छोटासा ब्रेक, पण मानसिकदृष्ट्या आपण अजूनही त्या कॉर्पोरेट रेसमध्येच अडकलेलो असतो. याचा काही उपाय आहे का?
कदाचित, आपल्याला वीकेंड अजून जाणीवपूर्वक जगायला शिकायचंय. कामापासून पूर्णतः डिस्कनेक्ट होणं, आपल्या पसंतीच्या गोष्टी करणे, वेळ फक्त स्वतःसाठी द्यायचा प्रयत्न करणे – हे सगळं जमलं, तरच हा वीकेंड खरा सुट्टीचा वाटेल.
तर, पुढच्या वीकेंडला ठरवा – "हा वेळ फक्त माझा!"
आणि मग, रविवार रात्री बेडवर पडताना विचार करा – "मी आणि माझं बेड!" (आता तरी ते खरंच माझं वाटतंय का?)
मी आणि माझं बेड? – कॉर्पोरेट धावपळीपासून वीकेंडची सुटका
Comments